Het Vlaamse onderwijs in woelig water
Reflecties vanuit een ervaringsgerichte hoek
Prof. Dr. Ferre Laevers
Zoveel commotie rond onderwijs hebben we nooit eerder gehad. Na zwakke prestaties op PISA, gaan de resultaten voor wiskunde en wetenschappen in vrije val. De discussie n.a.v. TIMSS verloopt grimmig.
Wie draagt de schuld?
Frontaal of tussen de regels worden verschillende actoren voor schut gezet. De leerkrachten, de koepels, de inspectie, de ouders… ze worden allemaal wel ergens genoemd. Maar ook het ‘ervaringsgericht onderwijs’ komt in beeld. Zo lezen we “In Vlaanderen was het kind- en ervaringsgerichte kleuteronderwijs de afgelopen decennia dominant.
Internationaal zien we een andere visie opgang maken.” (Sofie Lemarcq in DS 14/09/’24 ). “Het ervaringsge richte heeft lang gewerkt, maar de samen leving is compleet veranderd. De slagzin ‘Het moet uit de kinderen komen’ gaat niet meer op,” zo vindt Dirk Van Damme. Op X noemt hij man en paard over het wegdeemsteren van de focus op leren: “In de plaats kwam (-) in het kleuteronderwijs een uitermate naïeve visie op spelend leren en softe pedagogiek (de erfenis van de Leuvense pedagoog Ferre Laevers).”
Zoveel impact op het hele onderwijssysteem? Een eenvoudige fact check kan elk van die aantijgingen ontzenuwen.
Hoe is het zover kunnen komen?