Is ons onderwijs ‘vergiftigd door te veel welbevinden en leukigheid’?
Reflecties vanuit een ervaringsgerichte hoek
Prof. Dr. Ferre Laevers
“Weg met de prediking van het welbevin den die de focus te uitsluitend op jezelf legt en tot navelstaren kan leiden.1”…
Met verwondering heb ik deze en andere uitspraken zien passeren. Niet dat ze mij van mijn stuk brengen. Wel wil ik begrijpen waarop ze berusten.
1. Welbevinden onder vuur
▪ Terug naar af na de pandemie
De pandemie heeft het belang van het sociaal-emotionele helemaal op de voor grond geplaatst. Het taboe rond het woord welbevinden dat het veld de laatste jaren domineerde, smolt weg. We konden niet naast het psychisch lijden kijken dat, vooral bij jongeren toesloeg. We leerden: sociale contacten zijn van levensbelang.
Wie dacht dat de bocht genomen was, vergist zich. Het offensief tegen het pleidooi voor welbevinden is opnieuw ingezet. Heviger dan ooit.